Barend (1953) ging in de jaren zeventig in Amerika en in Venetië in de leer bij topfotografen Ansel Adems, Christian Vogt, Ralph Gibson en Duane Michals. Hij heeft in ruim veertig jaar fotografie veel laten zien, maar zijn inspiratiebron is hetzelfde gebleven: krachtige vrouwen. In zijn foto’s gaat hij op zoek naar een combinatie van schoonheid, mysterie en polariteiten. Zijn werk is aangekocht door onder andere het Stedelijk Museum Amsterdam, The International Polariod Collection (USA) en de Bibliothèque National Paris.
Al in zijn puberteit is hij met fotografie bezig met de geleende camera van zijn vader. Op zijn achttiende heeft hij geen idee wat hij wil gaan doen en kiest ervoor iets ‘nuttigs’ te gaan studeren: elektrotechniek aan de Technische Universiteit in Delft. Tijdens een uitwisseling vanuit de TU naar het MIT in Boston, Amerika, wordt Barend uitgedaagd om te onderzoeken hoe hij zich, naast zijn basis studie, verder wil ontwikkelen als persoon. Dan komt gelijk de fotografie naar boven en hij gaat les nemen aan de afdeling fotografie waar topfotografen als Duane Michals en Nathan Lyons Ralph Gibson lesgeven. Wat een openbaring dat ze op zo’n niveau het vak fotografie hebben aan de universiteit! Aanbevolen door zijn docenten in Amerika krijgt Barend een beurs van het International Centre of Photography in New York en het Prins Bernard fonds voor Venetië. Het is 1979 en de Biënnale vindt er plaats. Voor Barend een fotografiehemel, een mekka van techniek en kunst waar de hele internationale wereld van de fotografie bij elkaar komt.
Als beginnend fotograaf maakt Barend de keuze om zich te richten op vrij werk. Hij wil geen broodfotograaf worden en besluit zijn studie elektrotechniek af te maken. Hij werkt nu parttime als fotograaf en is in de ICT-wereld managing partner van Strict B.V.
Barend zegt over zijn werk: “Ik ben op zoek naar contrasten, naar de polariteit tussen het mannelijke en vrouwelijke,ruwe omgevingen en zachte rondingen, jong en oud en het vergankelijke en het blijvende. Deze tegenstellingen hebben elkaar nodig en versterken elkaar. Dat vind ik interessant”.
Amerikanen vallen voor zijn werk door het/de ‘Europese gevoel/traditie’. Nederlandse kunstenaars staan bekend om hun gebruik van licht, iets waar Nederlandse oude meesters in de schilderkunst al gebruik van maakten. Barend Houtsmuller wordt geroemd om zijn talent voor lichtregie.
