Toen ik negen jaar oud was, overleed mijn dierbare oma. Ze liet me twee cameraatjes achter, waarvan een daarvan een bakkelieten vierkant ding was waar ik geen bal van snapte (nu zou ik willen dat ik ‘m nog had) en een snapshot cameraatje. Deze laatste werd mijn lust en leven. Alles wat los en vast zat legde ik vast, met veel mislukkingen tot gevolg. Maar na verloop van tijd kocht ik steeds betere camera’s en ging ik me vooral toeleggen op artiesten, want ik ben gek op muziek. Menig concert van U2, Editors en andere klein- en grootheden heb ik mogen fotograferen. U2 was een tijd lang, naast fotografie, een grote passie. Ik schreef twee boeken over U2 en bracht deze internationaal uit, voorzien met veel foto’s van fans en van eigen hand. Vervolgens werd ik bandmanager van een Nederlandse U2 coverband. Een van de bandleden ging trouwen, vroeg mij om mijn creatieve en artistieke fotografiestijl toe te passen op zijn bruidsreportage en zo is bij ons "Personal Art Wedding Photography’ ontstaan.
Ik praat over ons, omdat sinds 2013 jaren ook mijn partner Leon en mijn dochter Priscilla (zij al zelfs wat eerder) als fotograaf met me samenwerkt binnen ons bedrijf. We vinden het onwijs gaaf om samen mooie, bijzondere momenten te beleven en vast te leggen en herinneringen te scheppen voor altijd. We hopen nog jarenlang onwijs veel mooie huwelijken, kinderen, zwangerschappen, families en tal van andere mooie momenten waar we voor gevraagd worden op de foto te mogen zetten.
